آرامگاه شاعر بزرگ ، خواجه شمس الدين محمدحافظ است كه در شمال شهر شيراز ، پايين تر از دروازه قرآن ، در خاك مصلي (يكي از قبرستان هاي معروف شيراز) قرار دارد و مساحت آن 19116 متر مربع مي باشد .
65 سال پس از وفات حافظ ، يعني در سال 856 ه.ق. 1452 م. شمس الدين محمد يغمايي وزير ميرزا ابوالقاسم بابر گوركاني (پسر ميرزا بايسنغر نواده شاهرخ بن تيمور) حاكم فارس ، براي اولين بار عمارتي گنبدي شكل را بر فراز مقبره حافظ بنا كرد و در جلو اين عمارت ، حوض بزرگي ساخت كه از آب ركن آباد پر مي شد .
اين بنا يك بار در اوايل قرن يازدهم هجري ، در زمان حكومت شاه عباس كبير و ديگر بار ، 350 سال پس از وفات حافظ به دستور نادرشاه افشار مرمت شد .
